- zalesić
- глаг.• облесить* * *zalesi|ć\zalesićony сов. облесить, засадить лесом* * *zalesiony сов.облеси́ть, засади́ть ле́сом
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zalesić
Смотреть что такое "zalesić" в других словарях:
zalesiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zalesiaćam, zalesiaća, zalesiaćają, zalesiaćany {{/stl 8}}– zalesić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zalesiaćsię, zalesiaćsi, zalesiaćleś, zalesiaćlesiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sadzić las; obsadzać jakiś teren lasem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piach — m III, D. u; lm M. y zgr. od piasek a) w zn. 1: Grzęznąć, brnąć w piachu. ◊ pot. Iść do piachu «umrzeć» b) w zn. 2: Zalesić piachy … Słownik języka polskiego
pustka — ż III, CMs. pustkatce; lm D. pustkatek 1. «puste, niczym lub nikim nie wypełnione wnętrze czegoś; brak czegokolwiek w jakimś pomieszczeniu, na jakiejś przestrzeni; bycie pustym» Pustka na widowni, na ulicy. Po wyjeździe dzieci zapanowała w domu… … Słownik języka polskiego
wiatrołom — m IV, D. u, Ms. wiatrołommie; lm M. y 1. leśn. «drzewo złamane przez wiatr» Wiatrołomy leśne. Drewno z wiatrołomów. 2. rzad. «teren, na którym wiatr połamał drzewa» Zalesić wiatrołomy … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
zalesiać — ndk I, zalesiaćam, zalesiaćasz, zalesiaćają, zalesiaćaj, zalesiaćał, zalesiaćany zalesić dk VIa, zalesiaćsię, zalesiaćsisz, zalesiaćleś, zalesiaćsił, zalesiaćsiony «sadzić las, obsadzać, pokrywać (teren) lasem» Zalesiać nieużytki, piaski, wydmy.… … Słownik języka polskiego
zalesienie — n I 1. rzecz. od zalesić. 2. lm D. zalesienieeń «lasy porastające jakiś teren» Naturalne, sztuczne zalesienia … Słownik języka polskiego
